Αν και η λέξη συμβουλευτική παραπέμπει στις συμβουλές, ο ρόλος του συμβούλου ψυχικής υγείας είναι εντελώς διαφορετικός. Μέσα από μια σχέση αποδοχής, σεβασμού και εμπιστοσύνης, το άτομο μπορεί να βοηθηθεί ώστε να γνωρίσει τον εαυτό του, να εκφράσει τα συναισθήματα του σε ένα ασφαλές περιβάλλον και να μιλήσει γι’ αυτά που τον απασχολούν. Δυσκολίες στις διαπροσωπικές – οικογενειακές σχέσεις, στην αντιμετώπιση κρίσεων ή στην ανάπτυξη της αυτογνωσίας θα μπορούσαν να φέρουν κάποιον στον σύμβουλο ψυχικής υγείας.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τους ενήλικες που είναι ικανοί να εκφραστούν λεκτικά, τα παιδιά εκφράζονται καλύτερα μέσα από το παιχνίδι. Ερχόμενο το παιδί στην αίθουσα συμβουλευτικής είναι ελεύθερο να επιλέξει αυτό με το οποίο θα ασχοληθεί. Η ζωγραφική και η χειροτεχνία, το συμβολικό παιχνίδι και το παιχνίδι ρόλων είναι κάποιοι μόνο από τους τρόπους με τους οποίους το παιδί φτιάχνει μια ιστορία, η οποία φανερώνει τις σκέψεις, τα βιώματα και τα συναισθήματά του με έναν έμμεσο και ασφαλή τρόπο. Ο σύμβουλος είναι ο ενήλικας που αποδέχεται, κατανοεί και συμπάσχει με το παιδί, χτίζοντας μία σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας, χωρίς να κρίνει ή να καθοδηγεί. Μέσα από τη σχέση αυτή δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να εξερευνήσει τον εσωτερικό του κόσμο, να κατανοήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του, να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του.